[ รีวิวหนังสือนิยาย ] 'สูญสิ้นความเป็นคน' ; แด่ตัวตนที่พังทลาย

คำเตือนก่อนอ่านรีวิวนี้ :

1)ขอออกตัวก่อนเลยค่ะว่าจริงๆแล้วเราไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับวรรณกรรมญี่ปุ่นเท่าไหร่ งานของดะไซก็เพิ่งเคยอ่านครั้งแรก การรีวิวนี้เลยอาจจะตามความรู้สึกไปบ้าง (ที่ผ่านมาเราก็ใช้ความรู้สึกรีวิวหมดแหละค่ะ อ่านแล้วรู้สึกยังไงก็พิมพ์มาตรงๆ หลักการอะไรไม่ค่อยมี55555)

2)เนื้อหาค่อนข้างสปอยค่ะ คือไม่ได้สปอยเป็นเชิงว่าใคร ทำอะไร ที่ไหน กับใคร ยังไง แต่เป็นลักษณะนิสัยตัวละครเอกที่เราเข้าใจ ข้อความในหนังสือสนับสนุนว่านิสัยตัวละครน่าจะเป็นอย่างนั้น แล้วซีนที่เราชอบ เป็นช่วงท้ายๆที่เล่นกับชื่อหนังสือค่ะ 

__________________________

จริงๆเหตุผลที่สนใจหยิบงานของดะไซมาอ่านนี่ไม่ใช่อะไรเลยค่ะ เพราะผู้ชายล้วนๆ5555555

คือช่วงงานหนังสือเรากำลังติดอนิเมะเรื่องคณะประพันธกรจรจัด (Bungou Stray Dogs) อยู่ค่ะ แล้วในอนิเมะเรื่องนี้ ชื่อตัวละครก็คือเอามาจากชื่อนักประพันธ์ดังๆในญี่ปุ่น อย่างดะไซ โอซามุ ,เอโดกาวะ รัมโป ,คุนิคิดะ ดอปโป ,อาคุตะกาว่า ริวโนสึเกะ ด้วยความอยากรู้จักตัวละครทุกตัวให้มากขึ้น ก็เลยเริ่มต้นกันที่การอ่านงานของดะไซก่อนเลยค่ะ

จริงๆในบรรดาที่ยกตัวอย่างมาเราเราชอบคุนิคิดะซังที่สุดค่ะ แต่ในอนิเมะ คนที่น่าพิศวงสุดคือดะไซ แถมยังเห็นว่ามีผลงานของดะไซแปลออกมาให้อ่าน ช่วงเดินงานหนังสือก็เลยแวะซื้ออ่านซะเลย และ...ความรู้สึกหลังจากอ่านจบมันก็....บ บรรยายไม่ค่อยถูกเลยค่ะแงง55555

(อันนี้รูปดะไซในอนิเมะค่ะ ขอบคุณรูปภาพจาก http://bungostraydogs.wikia.com/wiki/Osamu_Dazai )









จริงๆเราไม่ค่อยถูกชะตากับสำนวนของดะไซเท่าไหร่ รู้สึกว่ามันลื่นไหลเกินไปสำหรับเรา (...) คือมันสละสลวยก็จริง แต่เราเป็นพวกชอบอ่านสำนวนกระชับๆมากกว่า เพราะงั้นตอนอ่านนี่บางทีอ่านรอบเดียวก็งงค่ะ ต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่บ้างอะไรบ้าง คือมันสวยค่ะ สวยเกินกว่าที่เราจะรับได้ ลื่นไหลดีแต่ก็ขี้เกียจย้อนกลับไปอ่านใหม่อะแงงง55555555555555555

สำหรับเนื้อเรื่อง ถ้าให้เล่าคร่าวๆก็คือเป็นเรื่องราวของโอบะ ยูโซที่ผ่านพ้นชีวิตในช่วงวัยต่างๆมาได้อย่างยากลำบากเพราะสภาพจิตใจค่อนข้างเปราะบางเป็นพิเศษ คือ 'จิตใจเปราะบาง' เนี่ย เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะคะ ยูโซคุงเป็นเด็กผู้ชายที่คิดต่าง ไปๆมาๆก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนแปลกแยก แล้วก็รู้สึกกลัวที่ตัวเองไม่เหมือนกับมนุษย์ร่วมโลกคนอื่น ก็เลยทำให้กลัวและไม่ไว้ใจมนุษย์ไปเลย ส่งผลให้มีสกิลการเข้าสังคมที่ต่ำมาก แต่ก็ยังฝืนทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ ใส่หน้ากากเข้าหาสังคมอย่างเจ็บปวด

ขออนุญาตยกข้อความตอนนึงจากในหนังสือมาประกอบนะคะ 

"....ผมไม่เข้าใจอีกนั่นแหละ ยิ่งคิดยิ่งสับสน รังแต่จะหวาดหวั่นกังวลว่าตัวเองผิดแปลกจากคนอื่นเขา ผมจึงแทบไม่สนทนากับคนรอบข้าง เพราะไม่รู้จะพูดอะไรแบบไหนดี

มาถึงตรงนี้ สิ่งที่ฉุกคิดได้คือ ตัวตลก..."  (หน้า18)

สรุปก็คือ การใส่หน้ากาก แสร้งทำตัวร่าเริงเรียกเสียงหัวเราะจากคนอื่นเหมือนจะเป็นวิธีเดียวที่ยูโซคุงหาทางเชื่อมกับสังคมภายนอกได้นั่นเองค่ะ 

แต่ว่ายิ่งสวมหน้ากาก บาดแผลในใจก็ยิ่งลึกขึ้น อะไรๆก็ยิ่งแย่ลง จนกระทั่งถึงช่วงท้ายเล่มก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ยูโซคุงรู้สึกเหมือนตัวเองไร้ค่า รู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นมนุษย์อีกต่อไปสุดท้ายก็ตกอยู่ในสภาวะ 'สูญสิ้นความเป็นคน' อย่างแท้จริง ซึ่งซีนนั้นเป็นซีนที่โดยส่วนตัวเราชอบมากค่ะ รู้สึกว่าเป็นครั้งแรกเลยที่ชื่อหนังสือมันกระแทกเข้ากลางใจเรา คือตอนรู้จักครั้งแรกก็คิดแค่ว่าชื่อเท่ดีแฮะ แต่พออ่านแล้วเห็นซีนที่เอาชื่อหนังสือมาใส่ในเรื่องแล้วมันดีมากเลยค่ะ มันใช่เลย!!! นี่แหละ 'สูญสิ้นความเป็นคน' นี่แหละคือข้อความที่อธิบายความรู้สึกของยูโซคุงได้ละเอียดที่สุด!!! อะไรมันจะเป๊ะขนาดนี้!!!

เอ่อ ก็ประมาณนี้แหละค่ะ จริงๆพอมาเขียนรีวิวทีหลังแล้วก็รู้สึกตลกตัวเองเหมือนกัน แต่ตอนที่อ่านไปถึงตอนนั้นเราแทบเหมือนคนบ้า ไม่รู้จะชอบอะไรขนาดนั้น5555555

แต่โดยรวมแล้วเรารู้สึกว่านิยายเรื่องนี้โอเคเลยค่ะ ดีกว่าที่เราคิดไว้ก่อนอ่านมากๆ แล้วก็เป็นอะไรที่ทำให้เรารู้สึกสับสนในตัวเองมากๆ คือระหว่างอ่าน พออ่านถึงช่วงนึงก็อยากให้จบเร็วๆ แต่ผ่านไปซักพักก็เกินครึ่งเล่มแล้วค่ะ พออ่านไปได้อีกหน่อยก็ภาวนากับตัวเองขอให้จบเร็วๆ แต่ก็ยังไม่หยุดอ่าน วนลูปอย่างนี้ไปเรื่อยๆจนกระทั่งจบเล่ม ทั้งอึ้ง ทั้งทึ่ง ทั้งเหวอ ทั้งซึม ผ่านมาหมดแล้วค่ะ555555555 สำหรับเราเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายที่เหมาะแก่การอ่านตอนเหนื่อยจริงๆ โชคดีที่พอจะเดาเนื้อหาจากปกได้เลยเก็บไว้อ่านตอนที่ยังอยู่ดีมีสุขค่ะ ตอนเครียดอ่านแล้วต้องเครียดกว่าเดิมแน่ๆ

อะ จริงด้วย นอกจากที่ร่ายยาวมาทั้งหมดขอเสริมอีกเรื่องนึงด้วยค่ะ คือเราชอบตัวรูปเล่มของหนังสือมากกกกกก เล่มเล็กพกพาง่าย สะดวกสบาย เบา ปกก็สวยให้ความรู้สึกญี่ปุ่นมากๆ แถมกระดาษที่ใช้ทำปกนี่เป็นแบบที่เราชอบกว่ากระดาษอาร์ตปกติด้วยค่ะ ชอบสัมผัสแบบนี้ อันนี้ความชอบส่วนตัวล้วนๆ555555555

แล้วก็ขอปิดท้ายด้วยข้อมูลหนังสือเลยนะคะ/-\

ชื่อหนังสือ : สูญสิ้นความเป็นคน

(ชื่อญี่ปุ่น : 人間失格 นิงเง็น ชิกคากุ)

 ผู้เขียน : ดะไซ โอซามุ

 ผู้แปล : พรพิรุณ กิจสมเจตน์

 สำนักพิมพ์: JLIT

 จำนวนหน้า: 208 หน้า

 ราคา : 210 บาท 

เฟสบุคเพจสำนักพิมพ์ :  https://m.facebook.com/JLIT-105948546469264/?locale2=th_TH

ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่ะ/-\ พบกันใหม่ในรีวิวหน้านะคะ สวัสดีค่ะ:)

nightyn628